پس از فاجعهی بزرگ عاشورا و شهادت مظلومانهی امام حسین (علیهالسلام) و یاران وفادارش در کربلا، دلهای مؤمنان و آزادگان از غم و اندوه لبریز شد. خون پاک فرزند پیامبر (ص) و اصحاب باوفایش بیپاسخ نماند و آتشی از خشم و عدالتخواهی در دل یاران اهلبیت شعلهور گردید.
در چنین شرایطی، مختار بن ابیعبیده ثقفی که از شیعیان باوفا و یاران امیرالمؤمنین (علیهالسلام) بود، پرچم قیام را به دست گرفت تا انتقام خون سیدالشهدا را از عاملان و جنایتکاران کربلا بگیرد. او در سال ۶۶ هجری در کوفه قیام کرد و با شعار «یا لثارات الحسین» (ای خونخواهان حسین) مردم را به عدالت و خونخواهی فراخواند.
مختار توانست بسیاری از سران سپاه یزید و قاتلان امام حسین (ع) مانند عمر بن سعد، شمر بن ذیالجوشن، سنان بن انس و حرملة بن کاهل را به سزای اعمالشان برساند. قیام او روح تازهای در جامعه اسلامی دمید و فریاد مظلومیت امام حسین (ع) را به گوش جهانیان رساند.
گرچه در نهایت مختار به شهادت رسید، اما قیام او نقطهی عطفی در تاریخ تشیّع و حرکت عدالتخواهانهی مسلمانان شد. یاد و نام او همواره با غیرت، شجاعت و وفاداری به اهلبیت پیامبر (ص) زنده است.
**یاد و نامش گرامی باد.**
- ۰۴/۰۷/۱۵