بیستوهفتم شهریور در تقویم ایران، روزی است برای پاسداشت **شعر و ادب فارسی** و بزرگداشت یکی از نامدارترین چهرههای معاصر، **استاد محمدحسین بهجت تبریزی (شهریار)**.
ادبیات فارسی، گنجینهای جاویدان از عشق، معرفت، عرفان و حکمت است؛ گنجینهای که قرنهاست نه تنها در ایران بلکه در گسترهای فراتر از مرزها، جان و دل انسانها را روشن کرده است. در این میان، استاد شهریار با قلم توانا و روح سرشار از احساس، برگ زرینی بر تاریخ ادبیات این سرزمین افزوده است.
شهریار شاعری بود که با غزلهای عاشقانه و اجتماعی، با دل ساده و صادقش، به قلب مردم راه پیدا کرد. منظومهی ماندگار **«حیدربابایه سلام»** او، نمونهای درخشان از پیوند عاطفی شاعر با زادگاه و فرهنگ بومی است؛ اثری که همواره در ذهن و زبان فارسیزبانان و ترکزبانان طنینانداز خواهد بود.
این روز یادآور جایگاه والای زبان فارسی، بهعنوان زبان اندیشه، فرهنگ و هویت ملی ماست. زبانی که بزرگانی چون فردوسی، حافظ، مولانا، سعدی و شهریار با آثارشان به آن جان تازه بخشیدهاند و آن را به قلههای جاودان رساندهاند.
یاد استاد شهریار، این شاعر مردمی و پرآوازه، همواره گرامی باد و راه درخشان شعر و ادب فارسی تا همیشه پررهرو.
- ۰۴/۰۶/۲۷