بغض آسمان و بُهت زمین امشب در سوگ شهادت سجاد آل محمد(ص) است؛ همان که یادگار کربلا و مصائب عاشورای پدرش حسین(ع) بود و اینک به قافله‌ی عاشورا می‌پیوندد.
سجاد(ع) سجاده‌نشین قبله عشق الهی بود و آئینه تمام نمای عبادت و بندگی و اسوه صبر و شکیبایی؛ از همین روست که فرمود: «شکیبائى» نسبت به «ایمان» چـون سـر نسبت به پـیکر اسـت. و کسى که «صبر» ندارد «ایمان» ندارد.
امام صـادق(ع) فرموده است: یکى از غلامان امام چهارم آن بزرگوار را در شبى خنک دید. که. لباس خَزّ، روپوش «پالتو» خَزَّ و عمّامه خزّ «گرانبهائى» پوشیده و غرق بوى خوش است. به حضرت گفت: این موقع شب با این لباس به کجا مى روید؟ امام صادق(ع) فرمود: امام سجاد(ع) چنین پاسخ داد: به مسجد جدّم رسول خدا(ص) مى روم تا از خداى عَزَّوَجَلَّ حورالعین را خواستگارى کنم!
زین‌العابدین(ع) نه تنها وارث حلم و بردباری و علم پدرانش بلکه وارث گذشت و بخشش و جود و سخاوتی بود که این خاندان در آن شهره‌اند.
ابوحمزه‌ثمالى نقل کرده که امام زین العابدین(ع) کیسه نان بدوش می‌گرفت و شبانه صدقه مى‌داد و مى‌فرمود: براستى صدقه پنهانى خشم خدا را فرو مى‌نشاند.
و امشب شب وصال او به کاروان عاشورا است تا این فراغ پر از ماتم به پایان برسد و سجاد(ع) به آغوش شهدای دشت نینوا بازگردد. او که هر دم نفس‌هایش، در برگ برگ صحیفه برای ما به یادگار ماند تا رسم بندگی و نیایش را همچون تسبیح زرین عبادت، برایمان ارث بگذارد.
شهادت مظلومانه امام زین العابدین(ع) به پیشگاه امام عصر(عج) و بر شیعیان جهان تسلیت باد.
- ۰۳/۰۴/۲۷